|
||||||||
Op de achterzijde van het cd-hoesje bij de nieuwste plaat van de Italiaanse folkrockzanger en songschrijver Christian Draghi staat een tekening van twee zwarte rozen en een zwartvilten deukhoed. Dat zijn de meest duidelijke verwijzingen naar de albumtitel “Black Roses & Hats”, de plaat die deze uit de Toscaanse Appenijnen afkomstige artiest in de warme zomer van 2018 in twee studio’s in Pavia, de hoofdstad van de gelijknamige Italiaanse provincie in de regio van Lombardije heeft opgenomen. De nu 36-jarige Christian Draghi was in de voorbije tien jaar de frontman en gitarist bij de rockformatie ‘Doctor Cyclops’ waarvan drie studioalbums werden uitgebracht.. Na een moeilijke periode in zijn leven zocht hij een paar jaar geleden zijn heil in het componeren van eigen liedjes waarin hij zijn gevoelens en emoties kwijt kon. Dat waren songs die tot het folkrockgenre behoren en dus niet meteen geschikt waren om met zijn hardrockmuziek spelende groep op te nemen. Dus zocht hij zijn toevlucht in een soloproject dat heeft geleid tot dit tien tracks tellende album “Black Roses & Hats”. De sound bij deze liedjes klinkt sterk nostalgisch naar de jaren ’60 en ’70 en werd overduidelijk beïnvloed en geïnspireerd door het vroegere werk van ‘The Beatles’, David Bowie, Bob Dylan, Eric Clapton en rockgroep ‘Jethro Tull’. Deze plaat begint met de knappe albumtiteltrack waarin de zwarte rozen symbool staan voor het verlies en de herinneringen uit het verleden en de hoed verwijst naar de toekomst en alle nieuwe ervaringen in het leven. Daarna volgen het rockende “You Never Know” en de knap gezongen folkballads “Freaking Out” en het op de video live gebrachte “Memories”. “Shadows Of A Rose” is dan weer een psychedelisch rockepos dat 6 en halve minuut duurt en een song die het meest aan de sound van ‘Jethro Tull’ herinnert. “Rest Of The Day” en “Cherry Top” vinden wij dan weer de twee minste nummers op dit album. “Here Comes The Rain” is een geheel akoestisch gebrachte pianoballad, terwijl “When The Silence Screams” met zijn gitaar- en Hammondorgelklanken als betere bluesrock kan omschreven worden. In afsluiter “A Friend In A Bar” keert Christian Draghi al een beetje terug naar de muziek die hij in het voorbije decennium met zijn vrienden van ‘Doctor Cyclops’ heeft gemaakt. “Black Roses & Hats” is wat ons betreft een album dat op redelijk uiteenlopende evaluaties kan rekenen: deels goed en deels misschien wel overbodig. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||